وقتی آب تهاجمی (خورنده) برای مدتی در سیستم لوله کشی خانگی باقی بماند ، احتمالاً فلزات به داخل آب نشت می کنند. به عنوان مثال ، خوردگی لوله کشی خانه می تواند باعث ورود سرب ، مس ، نیکل ، روی و سایر فلزات به آب آشامیدنی شود. آبهایی که منجر به حل شدن لوله ها از اتصالات لوله کشی مانند شیرهای برنجی می شوند ، بعنوان حلال آب توصیف می شود. دمای گرمتر ، میزان خوردگی را افزایش می دهد که می تواند باعث خرابی سیلندرهای آب گرم شود.

تهاجمی بودن آب اغلب با تنظیم pH و قلیائیت آب یا با هوادهی آب برای کاهش سطح دی اکسید کربن کنترل می شود. با این حال ، متداول ترین روش مقابله با آب plumbosolvent این است که یک فنجان آب را از یک شیر آب بشویید تا فلزات محلول قبل از استفاده برای نوشیدن یا آماده سازی غذا پاک شوند. این فرایند تنها در صورتی ضروری است که از شیر برای مدت طولانی مانند یک شب استفاده نشده باشد.

آب با pH زیر 7.0 می تواند باعث خوردگی شود. بنابراین اطمینان از این که pH در محدوده 7.0-8.0 است ، طبیعی است. بعضی اوقات مواد شیمیایی مانند آهک یا هیدروکسید سدیم (که سود سوزآور نیز نامیده می شود) باید برای رسیدن به این هدف دوز مصرف شود. اگر دقت خوب ضروری نیست ، می توان از فیلترهای رسانه دولومیت استفاده کرد. رسانه های دولومیت باید هر از گاهی شارژ شوند.

بیشتر آبهای نیوزلند دارای قلیایی بسیار کمی هستند که باعث خوردگی آن می شود. (قلیائیت ظرفیت آب برای خنثی سازی محلول اسیدی است و نباید آن را با "قلیایی" اشتباه گرفت ، به این معنی که pH بیشتر از 7 است. آب با قلیایی کم در واقع می تواند PH کمتر از 7 داشته باشد ، و اغلب هم دارد) به بعضی اوقات مواد شیمیایی برای افزایش قلیائیت آب اضافه می شود در حالی که pH را در محدوده مورد نظر حفظ می کند. این روش به دلیل هزینه مواد شیمیایی و تجهیزات به ویژه در وسایل کوچک رایج نیست.

گزینه 3: هوادهی برای حذف دی اکسید کربن اضافی

منبع مشترک اسیدیته در آب ، دی اکسید کربن محلول است. از هوادهی می توان برای کاهش میزان دی اکسید کربن در آب با تبخیر به جو استفاده کرد (شکل 26 و شکل 8). این فرآیند pH را افزایش می دهد ، اما اثربخشی آن باید در مقیاس کوچک از قبل آزمایش شود. اغلب این تکنیک با سایر روشها ترکیب می شود ، به ویژه هنگامی که دلایل دیگری برای هوادهی وجود دارد ، مانند کاهش سطح سولفید. بالا بردن آب به سطح بالاتر ممکن است به پمپ بزرگتری نیاز داشته باشد.

شکل 26: استفاده از هوادهی (گزینه 3)

گزینه 4: ضدعفونی کردن

گزینه های 1 تا 3 به کیفیت میکروبیولوژیکی این آب نمی پردازد. ضد عفونی با اشعه ماوراء بنفش هر گونه تک یاخته و باکتری موجود در آب و اکثر ویروس ها را غیرفعال می کند. به گزینه 3 در 10.1 سناریو 1 مراجعه کنید.

10.4 سناریو 4: اسلیپویل

جامعه: یک شهر کوچک تقریباً 90،000 لیتر در روز مصرف می کند.

منبع آب: آب از یک جریان کوچک در جنگل بومی با استفاده از گالری نفوذ گرفته می شود (شکل 27 و شکل 5).

درمان موجود: هیپوکلریت سدیم برای ضد عفونی تجویز می شود. آب تا مخزنی در تپه پمپ می شود که فشار لازم را به آب می دهد.

مسائل مربوط به کیفیت آب: آب دارای رنگ متوسط ​​و میزان مواد آلی محلول در بستر برگ شکسته است اما کدورت به طور مداوم پایین است. هیپوکلریت سدیم با مواد آلی واکنش داده و محصولات را ضد عفونی می کند. مواد آلی محلول باید حذف شوند. حفاظت اضافی در برابر تک یاخته ها نیز مورد نیاز است.

شکل 27: سیستم آب موجود در اسلیپویل

 گزینه: دوز منعقد کننده ، فیلتر فشار و واحد UV

یکی از راههای کاهش سطح رنگ این است که منعقد کننده را در آب بالادست یک فیلتر فشار وارد کنید (شکل 28). سپس آب تصفیه شده از طریق واحد UV عبور می کند تا باکتری ها ، ویروس ها و تک یاخته ها را از بین ببرد. هیپوکلریت سدیم را می توان در پایین دست واحد UV قرار داد تا در برابر آلودگی مجدد در شبکه محافظت شود.